คำศัพท์ภาษาไทย

พิการ

ภาษาจีน残疾

คำอ่าน [cán jí ]

ภาษาจีน伤残

คำอ่าน [shāng cán]

พจนานุกรมไทย พิการ หมายถึง:

  1. ว. เสียอวัยวะมีแขนขาเป็นต้น, เสียไปจากสภาพเดิม, เช่น แขนพิการ ตาพิการ, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ พิกล เป็น พิกลพิการ. (ป., ส. วิการ).

 ภาพประกอบ

  • พิการ ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน พิการ ภาษาจีน 残疾 คำอ่าน [cán jí ]
  • พิการ ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน พิการ ภาษาจีน 伤残 คำอ่าน [shāng cán]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

คนขาพิการ คนพิการ ตับพิการ ตาพิการหิมะ พลัดที่นาคาที่อยู่(เนื่องจากภัยสงคราม) พลิกไปพลิกมาก็เข้าล็อกเดิม พิกลพิการ พิการ, ผู้ทุพพลภาพ พูดด้วยปากของตัวเองพูดด้วยตัวเอง พ่อตาของลูกชาย, พ่อสามีของลูกสาว ไตพิการ ไม่ทำต่อไป ไม่ใช้ต่อไป เลิก เสีย ใช้การไม่ได้ พิการ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น