คำศัพท์ภาษาไทย

บ๊วย

ภาษาจีน草果

คำอ่าน [cǎo guǒ]

ภาษาจีน咸梅

คำอ่าน [xián méi]

พจนานุกรมไทย บ๊วย หมายถึง:

  1. น. (๑) ชื่อไม้ต้นชนิด Myrica rubra Sieb. et Zucc. ในวงศ์ Myricaceae ผลกลม ผิวขรุขระ สุกสีแดงคลํ้า กินได้ รสเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ. (๒) ชื่อไม้ต้นชนิด Prunus mume Sieb. et Zucc. ในวงศ์ Rosaceae ผลกลมแบน มีขน ผลสุกสีเหลือง รสเปรี้ยวจัดและขม ดองเกลือแล้วกินได้.

  2. (ปาก) ว. ที่สุดท้าย, ล้าหลังที่สุด. (จ.).

 ภาพประกอบ

  • บ๊วย ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน บ๊วย ภาษาจีน 草果 คำอ่าน [cǎo guǒ]
  • บ๊วย ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน บ๊วย ภาษาจีน 咸梅 คำอ่าน [xián méi]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

ซังกะบ๊วย ต้นเหมย ต้นบ๊วย บริเวณใกล้เคียง บันทึกต่างมุมมอง บาดเจ็บและตาย บุกรุกเข้าดินเดน,รุกล้ำเข้าภายใน บุกรุดหน้าไปอย่างห้าวหาญ โดยไม่ยอมหวนกลับ บุคลิกลักษณะอันงดงาม บ้านที่มีผู้คนอยู่อาศัย บ้านพักอาศัย บ๊วยเค็ม ลูกบ๊วยเปรี้ยว

 กลับไปที่หน้าหลัก "คำศัพท์ไทย – จีน"

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำศัพท์ไทย – จีน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ
ดูหมวดหมู่ทั้งหมด
 บทความยอดนิยม
ชื่ออาหารที่ยืมมาจากคำภาษาจีน

ชื่ออาหารที่ยืมมาจากคำภาษาจีน

ภาษาจีน ภาษาไทย คำทับศัพท์
กวยจั๊บ หรือ ก๋วยจั๊บ เขียนยังไงถึงจะถูกต้อง

กวยจั๊บ หรือ ก๋วยจั๊บ เขียนยังไงถึงจะถูกต้อง

ภาษาจีน คำไทยที่มักเขียนผิด ภาษาไทย คำทับศัพท์
วันตรุษจีน 2567

วันตรุษจีน 2567

ภาษาจีน ภาษาไทย
3 ปรัชญาจีน เกี่ยวกับคำพูด

3 ปรัชญาจีน เกี่ยวกับคำพูด

ภาษาจีน
ดูบทความ ภาษาจีน