ผลการค้นหา

โกรธเกรี้ยว* *โกรธเกรี้ยว *โกรธเกรี้ยว*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 190 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เกรี้ยวโกรธ, กระ, กระเกรี้ยว

โกรธเกรี้ยว

หมายถึงก. โกรธจัด, เกรี้ยวโกรธ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เกรี้ยวโกรธ

หมายถึงก. โกรธจัด, โกรธเกรี้ยว ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เกรี้ยว,เกรี้ยว ๆ

หมายถึง[เกฺรี้ยว] ว. อาการที่แสดงความเดือดดาลหรือโกรธมาก เช่น อนิจจามาร้องอยู่เกรี้ยว ๆ. (มโนห์รา).
 พจนานุกรมไทย

เสียงเกรี้ยว

หมายถึงว. อาการที่เปล่งเสียงอย่างโกรธจัด เช่น เขาคงกำลังโกรธอยู่ เราพูดด้วยดี ๆ กลับตวาดเสียงเกรี้ยว, เสียงเขียว ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

โกรธ

หมายถึง[โกฺรด] ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า “ทรงพระโกรธ” ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล. (อิเหนา). (ส. โกฺรธ).
 พจนานุกรมไทย

เสียงเขียว

หมายถึงว. อาการที่เปล่งเสียงอย่างโกรธจัด เช่น เขาเข้าไปผิดจังหวะ หัวหน้ากำลังโกรธอยู่ เลยถูกตวาดเสียงเขียว, เสียงเกรี้ยว ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ทรงพระพิโรธ (พระเจ้าแผ่นดิน) พิโรธ, กริ้ว (พระราชวงศ์)

หมายถึงโกรธ

งอน

หมายถึงโกรธกะบึงกะบอน, โกรธสะบัดสะบิ้ง
 พจนานุกรมไทย

ขึ้งโกรธ

หมายถึงก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, โกรธขึ้ง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

โกรธขึ้ง

หมายถึงก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, ขึ้งโกรธ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

โมโห

หมายถึงก. โกรธ.
 พจนานุกรมไทย

พื้นเสีย

หมายถึงก. โกรธ.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด