ค้นเจอ 12 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา แง่, แงะ, ขันหมาก, นัย, หัวแง่, แง,แง,แง ๆ, แง

แง่

หมายถึง(โบ) น. ตัว เช่น แต่งแง่. (จารึกสยาม), มิแต่งแง่ให้แม่ชม มิหวีผมให้แม่เชย. (ลอ).

แง่ง,แง่ง,แง่ง ๆ

หมายถึงว. เสียงขู่ของหมาเมื่อจะกัดกันในเวลาแย่งอาหารกันเป็นต้น.

แง่งขิง

หมายถึงน. เครื่องประดับยอดปรางค์ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, ฝักเพกา ลำภุขัน สลัดได นพศูล หรือ นภศูล ก็เรียก.

แง,แง,แง ๆ

หมายถึงว. เสียงเด็กร้องไห้.

แง่

หมายถึงน. ส่วนที่เป็นเหลี่ยมเป็นสันเป็นมุมหรือส่วนที่ยื่นออกมา เช่น แง่หิน แง่โต๊ะ, โดยปริยายหมายความว่า เหลี่ยม, ชั้นเชิง, เช่น ชาวแพแผ่แง่ค้าขายของ. (นิ. นรินทร์), นัย.

แง่ง

หมายถึงน. ส่วนที่งอกเป็นแง่ออกมาจากเหง้าขิงข่ากะทือเป็นต้น.

แงะ

หมายถึงก. งัดให้เผยอขึ้น.

แง

หมายถึงน. เรียกส่วนของหน้าตรงหว่างคิ้วว่า หน้าแง.

แง่งอน

หมายถึงน. อาการที่แสร้งทำชั้นเชิงเพื่อให้ผู้อื่นเอาใจหรือให้เป็นที่พอใจตน.

แง่น

หมายถึงก. แยกเขี้ยวจะกัด (อย่างหมา).

แง่น ๆ

หมายถึงว. แสดงกิริยาโกรธอย่างหมาจะกัด.

แง้ม

หมายถึงก. เปิดแต่น้อย ๆ เช่น แง้มประตู. (โบ) น. ริม, ข้าง, เช่น ปากคลองบางกอกน้อยแง้มขวา.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ