ผลการค้นหา

อ่อนเพลีย* *อ่อนเพลีย *อ่อนเพลีย*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 14 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา กะปลกกะเปลี้ย, มะม่าว, อิดโรย, โผเผ, โรธร, ลำเสา, อ่อนเปลี้ย, บักอาน

อ่อนเพลีย

หมายถึงว. มีแรงลดน้อยถอยลง, หย่อนกำลัง.
 พจนานุกรมไทย

มะม่าว

หมายถึง(กลอน) ก. เมื่อยล้า, อ่อนเพลีย. ว. เผือด, เศร้า.
 พจนานุกรมไทย

อิดโรย

หมายถึงก. อ่อนเพลีย, ละเหี่ย.
 พจนานุกรมไทย

โผเผ

หมายถึงว. อ่อนเพลีย, ไม่มีแรง.
 พจนานุกรมไทย

โรธร

หมายถึง[-ทอน] ว. อ่อนเพลีย, ไม่มีแรง.
 พจนานุกรมไทย

ลำเสา

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง ขึ้นเป็นลำยาว ไม่มีหัว เป็นไตแข็ง ทำให้มีอาการอักเสบ เป็นไข้ ปวด อ่อนเพลีย มักขึ้นตามขาและหลัง.
 พจนานุกรมไทย

กะปลกกะเปลี้ย

หมายถึง[-ปฺลก-เปฺลี้ย] ว. อ่อนเพลีย, อ่อนเปลี้ย, ไม่แข็งแรง.
 พจนานุกรมไทย

เหนื่อยอ่อน

หมายถึงก. รู้สึกเหน็ดเหนื่อยอ่อนเพลีย.
 พจนานุกรมไทย

หอบ

หมายถึงก. หายใจถี่ด้วยความเหนื่อยหรืออ่อนเพลีย.
 พจนานุกรมไทย

ผงอบ

หมายถึง[ผะหฺงอบ] ว. อ่อนเพลียมาก, จวนจะสิ้นใจ.
 พจนานุกรมไทย

โหยหิว

หมายถึงก. รู้สึกอ่อนเพลียเพราะมีความหิวมาก.
 พจนานุกรมไทย

เหน็ดเหนื่อย

หมายถึงก. อ่อนเพลียเพราะทำงานเป็นต้น, เหนื่อยเหน็ด ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด