ตัวกรองผลการค้นหา
อุ้ง
หมายถึงน. ส่วนกลางของฝ่ามือหรือฝ่าเท้า.
สำนวน สุภาษิต คำพังเพย (ฉบับพกพา)
ปวช. ย่อมาจากอะไร มีสาขาอะไร และเรียนต่ออะไรบ้าง
ภาษาอีสาน
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
ซองมือ
หมายถึงน. ฝ่ามือที่รวมนิ้วมือให้ห่อเข้า, อุ้งมือ.
ฝ่าพระหัตถ์
หมายถึงฝ่ามือ
กลางใจมือ
หมายถึงน. อุ้งมือ
ฝ่า
หมายถึงน. พื้นของมือและเท้า, มักพูดเข้าคู่กันว่า ฝ่ามือฝ่าเท้า.
ส้นมือ
หมายถึงน. ส่วนท้ายของฝ่ามือ.
ปาณิ,ปาณี,ปาณี
หมายถึงน. มือ, ฝ่ามือ. (ป., ส.).
สันมือ
หมายถึงน. ส่วนข้างฝ่ามือด้านนิ้วก้อย เช่น สับด้วยสันมือ.
ฟาย
หมายถึงก. เอาอุ้งมือตัก.
มือ
หมายถึงน. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น, เรียกสิ่งหรืออุปกรณ์บางชนิดที่มีรูปร่างอย่างมือและใช้จับแทนมือได้ เช่น มือกล มือหุ่นยนต์; เรียกผู้ร่วมเล่นการพนันบางอย่างหรือแชร์เป็นต้นว่า มือ เช่น คนหนึ่งจะเล่นกี่มือก็ได้; หนวดของไม้เลื้อยบางชนิดใช้เกาะสิ่งอื่นอย่างมือ เช่น มือตำลึง มือบวบ; ลักษณนามบอกจำนวนนับ ๕ ลูก เป็น ๑ มือ (ใช้ในเวลานับผลไม้บางชนิด เช่น มะปราง มังคุด เงาะ).
หมายถึงน. ชื่อส้มชนิด Citrus medica L. var. sarcodactylis Swing. ในวงศ์ Rutaceae ซึ่งส่วนล่างของผลมีลักษณะคล้ายนิ้วมือ ใช้ทำยาดมได้ เรียกว่า ส้มมือ.
กระแบะ,กระแบะ,กระแบะมือ
หมายถึงน. ขนาดเท่าฝ่ามือ.
