ค้นเจอ 73 รายการ

สกาว

หมายถึง[สะกาว] ว. ขาว, สะอาด, หมดจด.

สะอาด

หมายถึงว. ไม่สกปรก เช่น เสื้อผ้าสะอาด บ้านเรือนสะอาด น้ำสะอาด, หมดจด, ผ่องใส, เช่น จิตใจสะอาด, ไม่มีตำหนิ, บริสุทธิ์, ไม่ทุจริต, เช่น เขาเป็นคนใจซื่อมือสะอาด.

สะอ้าน

หมายถึงว. หมดจด, สะอาด, มักใช้เข้าคู่กับคำ สะอาด เป็น สะอาดสะอ้าน.

ประวิตร

หมายถึง[ปฺระวิด] ว. บพิตร; บริสุทธิ์, สะอาด.

แผ้ว

หมายถึงก. ทำให้เตียน สะอาด หรือหมดสิ้นไป, มักใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น แผ้วถาง แผ้วกวาด. ว. สะอาด, หมดจด, บริสุทธิ์, มักใช้เข้าคู่กับคำ ผ่อง เป็น ผ่องแผ้ว.

พิศุทธ์

หมายถึงว. สะอาด, ใส, ขาว, หมดจด, บริสุทธิ์, หมดมลทิน, ไม่มีความเสียหาย, ไม่มีตำหนิ. (ส. วิศุทฺธ; ป. วิสุทฺธ).

วิมล

หมายถึงว. ปราศจากมลทิน, ไม่มีตำหนิ, ใส, สะอาด, บริสุทธิ์, กระจ่าง, งาม. (ป., ส.).

วิรัช

หมายถึงว. ปราศจากธุลี, ไม่มีมลทิน, บริสุทธิ์, สะอาด. (ป., ส.).

สุจิ

หมายถึงว. สะอาด, หมดจด, ผ่องใส. (ป.; ส. ศุจิ).

สุทธ,สุทธ-,สุทธ์

หมายถึงว. หมดจด, สะอาด; ล้วน, แท้. (ป.).

หมดจด

หมายถึงว. สะอาด, ผ่องใส, เช่น เขาแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสะอาดหมดจด; ไม่มีตำหนิ, ไม่ด่างพร้อย, เช่น เขามีความประพฤติหมดจด.

พิสุทธิ์

หมายถึงว. บริสุทธิ์, สะอาด, สุกใส. (ป. วิสุทฺธิ).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ