ผลการค้นหา

สนาม* *สนาม *สนาม*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 48 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ลาน, ปรางคณะ, อังคณะ, สนิม, หนาม, สยาม,สยาม-, ถนิม, สนอม, สนาน, มล,มล-, กัณฏกะ,กัณฐกะ

สนาม

หมายถึง[สะหฺนาม] น. ลาน, ที่ว่าง, ที่โล่ง, ที่เล่น, เช่น เขานั่งอยู่ริมสนาม เด็ก ๆ วิ่งเล่นในสนาม, ที่สำหรับเล่นหรือแข่งขันกีฬาต่าง ๆ เช่น สนามฟุตบอล สนามกอล์ฟ สนามชนวัว.
 พจนานุกรมไทย

ลาน

หมายถึงน. บริเวณที่ว่าง, สนาม, เช่น ลานจอดรถ, ที่สำหรับนวดข้าว; ในทางกีฬาหมายถึง สนามที่เล่นกีฬา, คู่กับ ลู่.
 พจนานุกรมไทย

ลงสนาม

หมายถึงก. ลงแข่งขัน, ลงประลองความสามารถ, เช่น ฟุตบอลรอบนี้ไทยลงสนามกับเกาหลี ลงสนามบอกสักวา.
 พจนานุกรมไทย

ปรางคณะ

หมายถึง[ปฺรางคะนะ] น. คณะ, สำนัก; สนาม; พื้นอย่างพื้นเรือน. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

อังคณะ

หมายถึงน. ลาน, ที่ว่าง, สนาม. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

สนามกีฬา

หมายถึงน. สถานที่สำหรับฝึกซ้อมหรือแข่งขันกีฬา.
 พจนานุกรมไทย

สนามรบ

หมายถึงน. บริเวณที่คู่สงครามต่อสู้กัน เช่น เขาได้ผ่านสนามรบมามากแล้ว.
 พจนานุกรมไทย

สนามสอบ

หมายถึงน. สถานที่สำหรับจัดสอบไล่หรือสอบคัดเลือก.
 พจนานุกรมไทย

รำรงค์

หมายถึงก. ออกสนาม.
 พจนานุกรมไทย

สนามไฟฟ้า

หมายถึง(วิทยา) น. บริเวณที่มีอำนาจไฟฟ้า, บริเวณที่มีเส้นแรงไฟฟ้าผ่าน.
 พจนานุกรมไทย

เจนสนาม

หมายถึงก. ออกสนามมามากแล้ว, โดยปริยายหมายความว่า มีความชำนาญ, ช่ำชอง.
 พจนานุกรมไทย

สนามบิน

หมายถึงน. (กฎ) พื้นที่ที่กำหนดไว้บนพื้นดินหรือน้ำสำหรับใช้ทั้งหมดหรือแต่บางส่วนเพื่อการขึ้นลงหรือเคลื่อนไหวของอากาศยาน รวมตลอดถึงอาคาร สิ่งติดตั้งและบริภัณฑ์ซึ่งอยู่ภายในสนามบินนั้น; (ปาก) ท่าอากาศยาน.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด