ผลการค้นหา

ลูกหลาน* *ลูกหลาน *ลูกหลาน*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 819 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ลูก, สันตติ, เลือดเนื้อเชื้อไข, ขมอย, ลูกขวาน, ลูกบ้าน, กุมาร, เครื่องล่าง, ลูกหมาก, ลูกกลอน, ลูกเล่น

หลาน

หมายถึงน. ลูกของลูก; ลูกของพี่หรือของน้อง.
 พจนานุกรมไทย

ลูกหลาน

หมายถึงน. ผู้มีอายุคราวลูกหรือหลานที่เป็นญาติห่าง ๆ หรือที่นับว่าเป็นญาติ เช่น เด็ก ๆ เหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานฉันทั้งนั้น; ผู้สืบเชื้อสาย เช่น สมบัติเก่าลูกหลานเก็บรักษาไว้ได้.
 พจนานุกรมไทย

ลูก ๆ หลาน ๆ

หมายถึงน. ลูกและหลานหลายคน.
 พจนานุกรมไทย

เหลน

หมายถึง[เหฺลน] น. ลูกของหลานที่เป็นลูกของลูกเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ลืบ

หมายถึงน. ลูกของลื่อ, หลานของเหลน.
 พจนานุกรมไทย

สันตติ

หมายถึง[-ตะติ] น. ความสืบต่อ เช่น สืบสันตติวงศ์. (ป.; ส. สํตติ ว่า ลูกหลาน).
 พจนานุกรมไทย

เลือดเนื้อเชื้อไข

หมายถึงน. ลูกหลาน, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่เข้าศึกษาและจบจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง เช่น เขาเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขธรรมศาสตร์.
 พจนานุกรมไทย

ขมอย

หมายถึง[ขะมอย] น. หลาน, ลูกหลาน, เช่น ขมอยเมือเฝือแฝกหญ้า ยุงชุมฉ่าฝ่าเหลือบฝูง. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ข. กฺมวย ว่า หลาน, ลูกของพี่หรือของน้อง).
 พจนานุกรมไทย

ปนัดดา

หมายถึง(แบบ) น. เหลน (คือ ลูกของหลานปู่). (ป.).
 พจนานุกรมไทย

พระภาคิไนย

หมายถึงหลานที่เป็นลูกของพี่สาวหรือน้องสาว

พระภาติยะ

หมายถึงหลานที่ลูกของพี่ชาย หรือน้องชาย

ลูกท่านหลานเธอ

หมายถึงน. ลูกหลานเจ้านายหรือผู้มีอำนาจ.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด