ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา รำงับ, ประณุท, สงบ, ยะยับ, ระบับ, ระยาบ, ขีด, ระดับ, จุด, เยียรบับ
ระงับ
หมายถึงก. ยับยั้งไว้, ทำให้สงบ, เช่น ระงับคดี ระงับเรื่องราว.
ระงับ,ระงับ,ระงับพิษ
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Breynia glauca Craib ในวงศ์ Euphorbiaceae คล้ายต้นก้างปลา ใช้ทำยาได้.
สงบ
หมายถึง[สะหฺงบ] ก. ระงับ เช่น สงบจิตสงบใจ สงบสติอารมณ์ สงบศึก, หยุดนิ่ง เช่น คลื่นลมสงบ พายุสงบ, กลับเป็นปรกติ เช่น เหตุการณ์สงบแล้ว, ปราศจากสิ่งรบกวน เช่น จิตใจสงบ, ไม่กำเริบ เช่น อาการไข้สงบลง ภูเขาไฟสงบ, ไม่วุ่นวาย เช่น บ้านเมืองสงบปราศจากโจรผู้ร้าย.
ประณุท
หมายถึง[ปฺระนุด] ก. บรรเทา, ระงับ. (ส. ปฺรณุท; ป. ปนุท).
รำงับ
หมายถึงก. ระงับ.
อดกลั้น
หมายถึงก. ระงับอารมณ์.
เหลืออด,เหลืออดเหลือทน
หมายถึงว. สุดที่จะกลั้นได้, สุดที่จะอดทนได้, สุดที่จะระงับอารมณ์ได้.
ติงทุเลา
หมายถึง(โบ) ก. ขัดข้อง, แย้งขอให้ระงับไว้ก่อน.
ศานติ
หมายถึงน. ความสงบ, ความระงับ. (ส.; ป. สนฺติ).
ยอมความ
หมายถึง(กฎ) ก. ตกลงระงับคดีอาญาที่เป็นความผิดต่อส่วนตัวก่อนคดีถึงที่สุด.
ตำรวจภูธร
หมายถึงน. ตำรวจผู้มีหน้าที่ระวังและระงับเหตุการณ์ทางอาญาภายนอกกรุงเทพมหานคร.
หนี้เกลื่อนกลืนกัน
หมายถึง(กฎ) น. หนี้ซึ่งระงับไปเพราะเหตุที่สิทธิและความรับผิดในหนี้นั้นตกอยู่แก่บุคคลคนเดียวกัน.