ผลการค้นหา

ปัดสวะ* *ปัดสวะ *ปัดสวะ*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 108 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ปัศตู, ปัศตัน, ปรัศนา, อัศว,อัศว-, ฉี่, อัศวยุช, บังคนเบา, ปรัศนี, ปัสสาวะ, ปฏิสวะ, ประติศรัพ

ปัดสวะ

หมายถึง[-สะหฺวะ] (สำ) ก. ทำอย่างขอไปที, ผลักให้พ้นหน้าที่ความรับผิดชอบของตนไป.
 พจนานุกรมไทย

สวะ,สวะ,สวะ ๆ

หมายถึง[สะหฺวะ] (ปาก) ว. เลว, ไร้ประโยชน์, เช่น คนสวะ เรื่องสวะ ๆ; ดาษดื่น, มีมาก, เช่น ของสวะ ๆ.
 พจนานุกรมไทย

สวะ

หมายถึง[สะหฺวะ] น. ต้นหญ้า ต้นผัก หรือสิ่งต่าง ๆ ที่ลอยเป็นแพอยู่ในน้ำ.
 พจนานุกรมไทย

สวะ

หมายถึง[สะหฺวะ] (กลอน) ก. สละ เช่น สวะบาปแสวงบุญบท ที่แล้ว. (ยวนพ่าย).
 พจนานุกรมไทย

ปัด

หมายถึงก. ทำให้หมดไปพ้นไปด้วยการพัดหรือโบกเป็นต้น เช่น ปัดฝุ่น ปัดแมลงวัน ปัดพิษ; เบนไป, เฉไป, เช่น พระอาทิตย์ปัดเหนือปัดใต้ ท้ายรถปัดไปทางหนึ่ง เดินขาปัด; กระทบเสียดไป เช่น กิ่งไม้ปัดหลังคา เดินเอามือปัดศีรษะ.
 พจนานุกรมไทย

ปัด

หมายถึงน. เม็ดแก้วเป็นต้นมีรูตรงกลางสำหรับร้อยเป็นเครื่องประดับต่าง ๆ เรียกว่า ลูกปัด.
 พจนานุกรมไทย

กำบัด

หมายถึงก. ปัด.
 พจนานุกรมไทย

ปัดพิษ

หมายถึงก. เสกเป่าเพื่อให้พิษหมดไป.
 พจนานุกรมไทย

ปัด ๆ

หมายถึงว. อาการที่โกรธกระฟัดกระเฟียด, อาการที่ดิ้นพราด ๆ อย่างปลาที่ถูกตี.
 พจนานุกรมไทย

ปัดซาง

หมายถึงก. เสกเป่าให้ซางหาย.
 พจนานุกรมไทย

อุปัฏฐานะ

หมายถึง[อุปัด-, อุบปัด-] น. การบำรุง, การรับใช้. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

ปัจจันต,ปัจจันต-,ปัจจันต์

หมายถึง[ปัดจันตะ-, ปัดจัน] (แบบ) ว. ที่สุดแดน, ปลายเขตแดน. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด