ค้นเจอ 40 รายการ

จระเข้

หมายถึง[จอระ-] น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานขนาดใหญ่ในวงศ์ Crocodylidae อาศัยบริเวณป่าริมนํ้า หนังเป็นเกล็ดแข็ง ปากยาวและปลายปากนูนสูงขึ้นเป็นช่องเปิดของรูจมูก เรียกว่า ก้อนขี้หมา หางแบนยาวใช้โบกว่ายนํ้า มักหากินในนํ้า ในประเทศไทยมี ๓ ชนิด คือ จระเข้บึง จระเข้นํ้าจืด หรือ จระเข้สยาม (Crocodylus siamensis) จระเข้อ้ายเคี่ยม หรือ จระเข้นํ้าเค็ม (C. porosus) และ จระเข้ปากกระทุงเหว หรือ ตะโขง (Tomistoma schlegelii), ตะเข้ หรือ อ้ายเข้ ก็เรียก, อีสานเรียก แข้, ปักษ์ใต้เรียก เข้; ชื่อดาวฤกษ์กลุ่มหนึ่ง; เรียกธงผืนผ้ามีรูปจระเข้ตรงกลาง มักปักไว้ที่ท่านํ้าหน้าวัดแสดงว่าทอดกฐินแล้ว ว่า ธงจระเข้.

นักกะ

หมายถึง(แบบ) น. จระเข้, เต่า. (ป.; ส. นกฺร).

นักระ

หมายถึง[นักกฺระ] (แบบ) น. จระเข้. (ส.; ป. นกฺก).

สุงสุมาร,สุงสุมารี

หมายถึงน. จระเข้. (ป.; ส. ศิศุมาร, ศึศุมาร).

เลื้อยคลาน

หมายถึงน. สัตว์เลือดเย็นจำพวกที่ผิวหนังมีเกล็ดปกคลุม หายใจด้วยปอดอย่างจิ้งจก จิ้งเหลน จระเข้ เต่า งู ส่วนมากวางไข่ หลายชนิดออกลูกเป็นตัว ลูกอ่อนมีลักษณะอย่างพ่อแม่ เรียกว่า สัตว์เลื้อยคลาน, เดิมเรียกว่า สัตว์เสือกคลาน.

กุมภิล

หมายถึง[กุมพิน] (แบบ) น. จระเข้. (ป. กุมฺภีล; ส. กุมฺภีร).

ตะเข้

หมายถึง(ปาก) น. จระเข้.

ข่า

หมายถึงน. ชื่อสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง ในมหาชาติคำหลวงแปลจากศัพท์ว่า สุสู, คือ จระเข้, เช่น มงงกรฉลองเข้ข่าก็มี. (ม. คำหลวง มหาพน).

กุมภีล์

หมายถึง[กุมพี] (แบบ) น. จระเข้. (ป. กุมฺภีล; ส. กุมฺภีร).

กุมภา

หมายถึง(กลอน) น. จระเข้ เช่น ตัวกูหลงอยู่ด้วยกุมภา จะเสื่อมเสียวิชาที่เรียนรู้. (ไกรทอง).

เข้

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. จระเข้. (ดู จระเข้).

แข้

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จระเข้ (ดู จระเข้).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ