ค้นเจอ 174 รายการ

คลอดบุตร

หมายถึงคนออกลูก

สูติ,สูติ-

หมายถึง[สู-ติ-] น. การเกิด, กำเนิด, การคลอดบุตร. (ส.).

บุตร,บุตร-

หมายถึง[บุด, บุดตฺระ-] น. ลูก, ลูกชาย. (ส. ปุตฺร; ป. ปุตฺต).

กำเนิด

หมายถึง[กำเหฺนิด] น. การเกิด เช่น บิดามารดาเป็นผู้ให้กำเนิดแก่บุตร, มูลเหตุดั้งเดิม เช่น ตัวหนังสือไทยมีกำเนิดมาอย่างไร. ก. เกิด, มีขึ้น, เป็นขึ้น, เช่น โลกกำเนิดมาจากดวงอาทิตย์.

กระดานไฟ

หมายถึงน. กระดานสำหรับนอนอยู่ไฟเมื่อคลอดบุตรแล้ว.

คลอด

หมายถึง[คฺลอด] ก. ออกลูก, ออกจากครรภ์, ราชาศัพท์ว่า ประสูติ; (ปาก) ออก เช่น กฎหมายใหม่ยังไม่คลอด.

ประสูติ

หมายถึงคลอดลูก

ผดุงครรภ์

หมายถึง[ผะดุงคัน] น. ผู้ทำการคลอดบุตรแผนปัจจุบัน.

แฝดเลือด

หมายถึงน. ภาวะที่เลือดออกมากทางช่องคลอดก่อนคลอดลูก.

ผู้ให้กำเนิด

หมายถึงน. พ่อแม่.

เรียงพี่เรียงน้อง

หมายถึงว. เป็นลูกพี่ลูกน้องกันตามลำดับศักดิ์ คือผู้เป็นพี่มีบุตร บุตรนั้นเรียกว่าลูกผู้พี่ น้องมีบุตร บุตรนั้นเรียกว่าลูกผู้น้อง บุตรทั้งสองฝ่ายนั้นเรียกว่า เรียงพี่เรียงน้องกัน.

ออกลูก

หมายถึงก. คลอดลูก.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ