ค้นเจอ 10 รายการ

กระทิงโทน

หมายถึงน. กระทิงที่ชอบแยกออกจากฝูงโดยสมัครใจหรือถูกตัวผู้อื่นไล่ออกจากฝูงให้อยู่โดดเดี่ยว.

โทน

หมายถึงน. ชื่อนกยางชนิดหนึ่ง เรียกว่า ยางโทน. (ดู ยาง ๑).

อิเล็กโทน

หมายถึงน. เครื่องดนตรีไฟฟ้าชนิดหนึ่ง สามารถทำเสียงเครื่องดนตรีหลายชนิดได้ในเวลาเดียวกัน. (อ. electone).

พระตะพาบ, พระเต้า (คนโท)

หมายถึงคนโทน้ำ

ควายโทน

หมายถึงน. ควายป่าที่แตกฝูงออกมาอยู่ตามลำพัง.

โทน

หมายถึงน. ชื่อกลองประเภทหนึ่งสำหรับตีขัดจังหวะ ขึงหนังด้านเดียวคล้ายกลองยาว แต่เล็กและสั้นกว่า มี ๒ ชนิด คือ โทนชาตรี และ โทนมโหรี; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. ว. มีจำเพาะหนึ่งเท่านั้น, ใช้แก่สิ่งที่ตามปรกติควรจะมีมากกว่าหนึ่ง แต่มีเพียงหนึ่งเท่านั้น เรียกว่า โทน เช่น ลูกโทน มะพร้าวโทน.

โทนโท่

หมายถึงว. ปรากฏชัดแก่ตา, จะแจ้ง, เช่น เห็นอยู่โทนโท่, ทนโท่ ก็ว่า.

บโทน

หมายถึง[บอ-] น. ผู้ติดหน้าตามหลัง, คนใช้.

ลูกโทน

หมายถึงน. ลูกคนเดียวของพ่อแม่; ลูกตัวเดียวของสัตว์ชนิดที่ตามปรกติมีครั้งละหลายตัว เช่น สุนัขตัวนี้ออกลูกโทน.

คางโทน

หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ