ค้นเจอ 22 รายการ

หุยฮา

หมายถึงว. เสียงหัวเราะเยาะเย้ย (มักใช้ในการละเล่น).

ฮาจญ์

หมายถึงน. เรียกชายที่ได้ไปทำพิธีฮัจญ์แล้ว, (ปาก) หะยี หัจญี หรือ ฮัจญี.

ฮาห์เนียม

หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๑๐๕ สัญลักษณ์ Ha เป็นธาตุกัมมันตรังสีที่นักวิทยาศาสตร์สร้างขึ้น ไม่มีปรากฏในธรรมชาติ. (อ. hahnium).

โฮกฮาก

หมายถึงว. อาการพูดกระชากเสียงหรือพูดกระแทกเสียงซึ่งไม่น่าฟัง, มักใช้เข้าคู่กับคำ กระโชก เป็น กระโชกโฮกฮาก.

พระหาม,พระฮาม

หมายถึง(กลอน) น. เวลาเช้ามืด. (ข. พฺรหาม).

กระโชกโฮกฮาก

หมายถึงว. อาการพูดกระชากเสียงหรือพูดกระแทกเสียงซึ่งไม่น่าฟัง, โฮกฮาก ก็ว่า.

ตลกโปกฮา

หมายถึงว. อาการที่พูดชวนให้ขบขันเฮฮา.

ฮวบฮาบ

หมายถึงว. อาการที่ขึ้น ลงหรือลดอย่างรวดเร็ว.

ฮา

หมายถึงก. หัวเราะเสียงดังพร้อม ๆ กันเพราะขบขันหรือชอบใจ เช่น นักเรียนฮากันทั้งห้อง. ว. อาการหัวเราะของคนหมู่มากเพราะขบขันหรือชอบใจ เช่น เสียงฮา. อ. คำสร้อยที่ใช้ในบทร้อยกรอง เช่น แม่ฮา พี่ฮา.

ฮาป่า

หมายถึงก. ส่งเสียงดังพร้อม ๆ กันแสดงความไม่พอใจหรือขับไล่.

ฮาเร็ม

หมายถึงน. สถานที่ที่จัดไว้ให้เป็นที่อยู่ของบรรดานางสนมหรือนางบำเรอของพระเจ้าแผ่นดิน ผู้มีอำนาจ หรือเศรษฐีที่เป็นมุสลิม มักจะเป็นประเทศในแถบเอเชียตะวันออกกลางและอินเดียสมัยที่มุสลิมปกครองเป็นต้น. (อ. harem).

ประฮาม

หมายถึงน. แสงเงินแสงทอง, รุ่งสว่าง. (ข. พฺรหาม).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ