ตัวกรองผลการค้นหา
รัน
หมายถึงก. ตี เช่น อย่าเอาไม้สั้นไปรันขี้, มักใช้ว่า ตีรันฟันแทง.
คำที่มีตัวการันต์
การันต์ ไม่เท่ากับ ทัณฑฆาต
รันชนรันแชง
หมายถึง(กลอน) ก. กระทบกระทั่งเกิดปั่นป่วนอย่างคลื่นซัดหรือลมพัด. (ข. รฺชํรฺแชง).
รันทด
หมายถึงก. สลดใจมาก มีจิตใจหวั่นไหวมากเพราะความโศกสลด, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น รันทดสลดใจ รันทดท้อเสียใจไห้สะอื้น.
เอาไม้สั้นไปรันขี้
หมายถึง(สำ) ก. โต้ตอบหรือทะเลาะกับคนพาลมีแต่ทางเสีย.
มิรันตี
หมายถึงน. ต้นดาวเรือง. (ช.).
ครามครัน
หมายถึง[คฺรามคฺรัน] ว. มาก, หลาย, นัก.
นิรันดร,นิรันตร,นิรันตร-
หมายถึง[-รันดอน, -รันตะระ-] ว. ตลอดไปไม่เว้นว่าง, ติดต่อกันตลอดไป. (ป.).
นิรันตราย
หมายถึง[-รันตะราย] (แบบ) ว. ปราศจากอันตราย. (ป.).
ปรัน
หมายถึง[ปฺรัน] ก. เอาของใหญ่กระแทกหรือดันเข้าไปในของเล็ก (มักใช้เป็นคำด่า).
ปะเสหรันอากง
หมายถึง[-หฺรันอากง] น. วังลูกหลวง. (ช.).
รันธะ
หมายถึง(แบบ) น. ช่อง, ปล่อง; ความผิด, ความบกพร่อง. (ป.; ส. รนฺธฺร).
เรียงรัน
หมายถึงก. เรียงเป็นระเบียบ.
