ผลการค้นหา

ชรัด

หมายถึง[ชฺรัด] (กลอน) ก. ซัด เช่น หมู่หนึ่งชรัดด้วยทองแดง. (ม. คำหลวง มหาราช).

บีบรัด

หมายถึงก. ทำให้รู้สึกอึดอัดใจเพราะเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งคล้ายถูกบีบถูกรัด.

ตะหนึ่งรัด

หมายถึงว. เป็นใหญ่. (ช.).

พาหุรัด

หมายถึงกำไลต้นแขน

กะทัดรัด

หมายถึงว. สมทรง, สมส่วน, เหมาะเจาะ.

ปรัด

หมายถึง[ปะหฺรัด] (กลอน) ก. แต่ง.

พาหุรัด

หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดต้นแขน, ทองต้นแขน ก็เรียก.

ยางรัด

หมายถึงน. ยางเส้นเล็ก ๆ เป็นวง ยืดหดได้ ใช้รัดถุงพลาสติกเป็นต้น.

พรัด

หมายถึง[พฺรัด] ก. พรากออกจากกัน.

รวบรัด

หมายถึงก. ทำให้สั้นเข้าให้เร็วเข้า เช่น พูดรวบรัด.

รัด

หมายถึงก. โอบรอบหรือพันให้กระชับ เช่น กอดรัด งูเหลือมรัด เอายางรัด, คับ, ตึง, เช่น แขนเสื้อรัด กระโปรงรัดสะโพก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาเม็ดต้อยติ่งพอกทำให้ฝีรัด.

เร่งรัด

หมายถึงก. เร่งอย่างกวดขัน เช่น เร่งรัดลูกหนี้ให้ใช้เงินคืน. ว. เรียกหลักสูตรที่เร่งให้เรียนจบภายในกำหนดเวลาที่เร็วขึ้นว่า หลักสูตรเร่งรัด.