ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 9 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา บ้อง

บ้องหู

หมายถึงน. ช่องหู, รูหู, เช่น ขี้หูเต็มบ้องหู.
 พจนานุกรมไทย

บ้อง

หมายถึงน. ปล้องไม้จำพวกไม้ไผ่ที่ขังข้อ; สิ่งที่เป็นช่องคล้ายกระบอก เช่น ช่องสำหรับสวมด้ามขวานหรือสิ่วเป็นต้น, ลักษณนามเรียกการสูบกัญชาหมดครั้งหนึ่งว่า บ้องหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

บ้องกัญชา

หมายถึงน. ปล้องไม้ไผ่ชนิดขังข้อสำหรับสูบกัญชา.
 พจนานุกรมไทย

บ้องตัน

หมายถึงน. เนื้อสันที่อยู่ภายในโคนหางของจระเข้เป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

บ้องตะลา

หมายถึงน. งูชนิดหนึ่ง, ตะยองสะลา ก็ว่า. (พจน. ๒๔๙๓).
 พจนานุกรมไทย

บ้องยาแดง

หมายถึงน. ปล้องไม้ไผ่ชนิดขังข้อ สำหรับสูบยาแดง.
 พจนานุกรมไทย

บ้องตื้น

หมายถึงว. มีความคิดอย่างโง่ ๆ.
 พจนานุกรมไทย

บ้องแบ๊ว

หมายถึงว. มีหน้าตาพิลึก.
 พจนานุกรมไทย

บ้องไฟ

หมายถึงน. ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่งมีหางยาวอย่างกรวดดอกไม้ไฟ แต่มีขนาดใหญ่มาก, บั้งไฟ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด