ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กุนที, นที, ยก, ที, ประเคน, กุณฑี, ครั้ง
วาที
หมายถึงน. ผู้พูด, ผู้กล่าว, ผู้ชี้แจง, ผู้โต้แย้ง; คนเล่นดนตรี. (ป., ส.).
วินาที
หมายถึงน. ส่วน ๑ ใน ๖๐ ของนาที.
รู้ที
หมายถึงก. รู้ชั้นเชิง, รู้เล่ห์เลี่ยม, เช่น มาบ่อย ๆ รู้ทีว่าคงจะประสงค์อะไรอย่างหนึ่ง.
ที
หมายถึงน. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที.
ทีเอ็นที
หมายถึงน. สารประกอบอินทรีย์ ชื่อเต็มคือ ไทรไนโทรโทลูอีน (trinitrotoluene) มีสูตร C7H5(NO2)3 ลักษณะเป็นของแข็ง มีรูปผลึกสีเหลืองอ่อน หลอมละลายที่ ๘๒ °ซ. เป็นวัตถุระเบิดชนิดร้ายแรง. (อ. TNT).
ทุกที
หมายถึงว. อาการที่ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นหรือลดลงทุกขณะ เช่น ห่างออกไปทุกที ใกล้เข้ามาทุกที.
ปริยวาที
หมายถึง[ปฺริยะ-] น. ผู้มีถ้อยคำอ่อนหวาน. (ส. ปฺริยวาทินฺ).
พอกันที
หมายถึง(ปาก) ก. บอกเลิกกัน, ยุติกัน, ไม่เกี่ยวข้องกันอีกต่อไป.
พอที
หมายถึงคำห้ามเพื่อขอยับยั้ง.
กุนที
หมายถึง[กุนนะที] น. แม่นํ้าน้อย ๆ, แม่นํ้าเล็ก ๆ, เช่น แตกเป็นนิเทศกุนทีน้อย ๆ. (ม. ร่ายยาว กุมาร). (ป. กุนฺนที; ส. กุนที, กุ = น้อย + นที = แม่นํ้า).
ท่วงที
หมายถึงน. ท่าทาง, หน่วยก้าน, ชั้นเชิง.
นที
หมายถึง[นะ-] (แบบ) น. แม่นํ้า. (ป.).