ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 8 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ป่าแพะ, เป๊า, แป้งแช่, โป่ง, ผักเผ็ด, ผาม, ผาลา, ผีฟ้า, ผีเสื้อน้อย, พ่อเลี้ยง, มดสัง, ม่อห้อม,ม่อฮ่อม

ท้องถิ่น

หมายถึงน. ท้องที่ใดท้องที่หนึ่งโดยเฉพาะ เช่น เวลาท้องถิ่น ประเพณีท้องถิ่น; (กฎ) พื้นที่ภายในเขตการปกครองของราชการบริหารส่วนท้องถิ่น เช่น เทศบาล องค์การบริหารส่วนตำบล.
 พจนานุกรมไทย

ถิ่น

หมายถึงน. ที่, แดน, ที่อยู่, เช่น ถิ่นเสือ ถิ่นผู้ร้าย.
 พจนานุกรมไทย

ส่วนท้องถิ่น

หมายถึงน. เขตเทศบาล.
 พจนานุกรมไทย

เจ้าถิ่น

หมายถึงน. เจ้าของถิ่น, ผู้ชำนาญในเรื่องของท้องถิ่นนั้น ๆ, (ปาก) นักเลงโต.
 พจนานุกรมไทย

ดูหมิ่น,ดูหมิ่น,ดูหมิ่นถิ่นแคลน

หมายถึงก. แสดงกิริยาท่าทาง พูดจา หรือเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรเป็นเชิงดูถูกว่ามีฐานะตํ่าต้อย หรือไม่ดีจริงไม่เก่งจริงเป็นต้น, หมิ่น ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ภาษาถิ่น

หมายถึงน. ภาษาเฉพาะของท้องถิ่นใดท้องถิ่นหนึ่งที่มีรูปลักษณะเฉพาะตัวทั้งถ้อยคำและสำเนียงเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

พลัดถิ่น

หมายถึงว. อยู่ไกลจากถิ่นที่อยู่ของตน เช่น เรียกรัฐบาลที่ตั้งศูนย์บัญชาการอยู่นอกประเทศของตนว่า รัฐบาลพลัดถิ่น.
 พจนานุกรมไทย

เหยียบถ้ำเสือ,เหยียบถิ่นเสือ

หมายถึงก. เข้าไปในแดนผู้มีอิทธิพลโดยไม่แสดงความยำเกรง.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด