ค้นเจอ 16 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ตัง

พระกระยาตัง

หมายถึงข้าวตัง

อุรังอุตัง

หมายถึงน. ชื่อลิงขนาดใหญ่ชนิด Pongo pygmaeus ในวงศ์ Pongidae รูปร่างคล้ายคน ขนตามลำตัวยาวสีนํ้าตาลแดง แขนยาว ขาสั้นและค่อนข้างเล็ก ใบหูเล็กมาก ตัวผู้มีถุงลมขนาดใหญ่ตรงคอหอยและกระพุ้งแก้มทั้ง ๒ ข้างพองห้อย นิ้วตีนนิ้วแรกไม่มีเล็บ อาศัยอยู่บนต้นไม้ กินผลไม้ ยอดและหน่อของต้นไม้ มี ๒ พันธุ์ย่อย คือ พันธุ์สุมาตรา (Pongo pygmaeus abeli) และพันธุ์บอร์เนียว (P. pygmaeus pygmaeus) มีถิ่นกำเนิดเฉพาะในเกาะสุมาตราและเกาะบอร์เนียวเท่านั้น.

นานาจิตตัง

หมายถึงว. ต่างจิตต่างใจ, ต่างคนก็ต่างความคิดเช่นคนหนึ่งถูกกับอากาศเย็น แต่อีกคนหนึ่งถูกกับอากาศร้อน.

กันตัง

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นมีใบคัน. (พจน. ๒๔๙๓).

ตึตัง

หมายถึงว. เหม็นตืด, ล้างไม่ค่อยหายเหม็น, ตุตัง ก็ว่า.

ทะลึ่งตึงตัง

หมายถึงก. มีกิริยามารยาทไม่เรียบร้อย ส่งเสียงเอะอะ.

คริสตัง

หมายถึงน. ผู้นับถือคริสต์ศาสนานิกายโรมันคาทอลิก.

ตัง

หมายถึงว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ ตกกระทบพื้นแข็ง.

ตุตัง

หมายถึงว. ตึตัง, เหม็นตืด, ล้างไม่ค่อยหายเหม็น.

กะตัง

หมายถึงน. การขึ้นเกล็ด.

ตัง

หมายถึงน. ยางไม้ที่ประสมกับสิ่งอื่น แล้วทำให้เหนียวสำหรับดักนกเป็นต้น.

ตึงตัง

หมายถึงว. เสียงอย่างของหนัก ๆ ตกลงบนพื้นกระดานหลาย ๆ ครั้ง; โดยปริยายหมายถึงมีกิริยามารยาทซุ่มซ่ามไม่เรียบร้อย เช่น ทะลึ่งตึงตัง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ