ผลการค้นหา

หน้าสว่าง* *หน้าสว่าง *หน้าสว่าง*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 1,109 รายการ

หน้าท้อง

หมายถึงน. ส่วนหน้าของท้อง ตั้งแต่ลิ้นปี่จนถึงบริเวณต้นขา เช่น ฉีดเซรุ่มป้องกันพิษสุนัขบ้าที่หน้าท้องหลังจากถูกสุนัขกัด; โดยปริยายหมายถึงท้องที่ยื่นเพราะมีไขมันมาก เช่น ผู้หญิงคนนี้สวยดี เสียแต่มีหน้าท้อง.
 พจนานุกรมไทย

หน้าเบ้

หมายถึงน. หน้าที่แสดงอาการผิดหวัง ไม่เห็นด้วย ไม่พอใจ หรือ เจ็บปวดเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

หน้าไม่รับแขก

หมายถึงน. หน้าตาที่เฉยเมยคล้ายกับว่าไม่ต้องการต้อนรับใคร อาจเป็นปรกติหรือเป็นบางโอกาสก็ได้.
 พจนานุกรมไทย

หน้าไม่อาย

หมายถึงว. ที่ไม่รู้สึกกระดากหรือขวยใจ.
 พจนานุกรมไทย

หน้ารับแขก

หมายถึงน. หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสเป็นประจำ.
 พจนานุกรมไทย

ยิ้มในหน้า

หมายถึงว. อมยิ้ม.
 พจนานุกรมไทย

ลอกหน้า

หมายถึงก. กรรมวิธีในการเสริมสวยโดยเอาครีมชนิดหนึ่งทาหน้าให้ทั่ว ทิ้งไว้ให้แห้ง พอครีมแห้งก็ลอกออกเป็นแผ่น โดยจะมีสิวเสี้ยนเป็นต้นติดมากับแผ่นครีมนั้น.
 พจนานุกรมไทย

เล่นหน้า

หมายถึงก. แสดงด้วยการทำหน้าให้เป็นลักษณะต่าง ๆ เช่นทำหน้ายักษ์หน้าคนแก่.
 พจนานุกรมไทย

ส่ายหน้า

หมายถึงก. อาการที่ทำหน้าหันไปมาช้า ๆ แสดงถึงความหมดหวัง หมดศรัทธา หมดปัญญาเป็นต้น เช่น หมอเห็นผลการตรวจคนไข้แล้วส่ายหน้า.
 พจนานุกรมไทย

เป็นดั้งหน้า

หมายถึง(สำ) คอยออกหน้าป้องกัน เช่น รับเป็นดั้งหน้าเข้ามาแก้. (ไชยเชฐ).
 พจนานุกรมไทย

ฉาบหน้า

หมายถึง(ปาก) ก. เสแสร้งเพื่อให้เข้าใจว่ามีสถานะดีกว่าที่เป็นจริง.
 พจนานุกรมไทย

หน้าบึ้ง

หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจ เป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด