ตัวกรองผลการค้นหา
เหว่
หมายถึง[เหฺว่] ว. เปล่า, เปลี่ยว, เช่น เหว่ใจ.
รมณียสถาน
หมายถึงน. สถานที่ให้ความรื่นรมย์, สถานที่ให้ความบันเทิงใจ.
ละลุง
หมายถึง(กลอน) ก. ใจเป็นห่วงถึง, เป็นทุกข์ถึง, ใจหาย.
สังกิเลส
หมายถึงน. เครื่องทำให้ใจเศร้าหมอง. (ป.).
ฝังใจ
หมายถึงก. ติดตรึงใจ, จำได้แม่นยำ.
กล้าได้กล้าเสีย
หมายถึงว. ใจป้ำ, ใจเป็นนักเลง, ไม่กลัวขาดทุน.
ไข้ใจ
หมายถึงน. ความระทมใจเนื่องจากผิดหวังในความรักเป็นต้น.
ถึงใจ
หมายถึงว. จุใจ, สะใจ, สาแก่ใจ.
พระราชหฤทัย
หมายถึงใจ(ใช้กับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว )
ประทับใจ
หมายถึงก. ติดอกติดใจ, ฝังอยู่ในใจ.
ปลงสังเวช
หมายถึงก. พิจารณาเห็นเป็นเรื่องน่าสลดใจหรือน่าสมเพช.
ปลุกใจ
หมายถึงก. เร้าใจให้กล้าหาญหรือกระตือรือร้น.