ตัวกรองผลการค้นหา
พจนา
หมายถึง[พดจะ-] น. การเปล่งวาจา, การพูด; คำพูด. (ป.).
ขาดคำ,ขาดปาก
หมายถึงก. ทันทีที่สุดคำพูด, ทันทีที่จบคำพูด.
มุสาวาท
หมายถึงน. การพูดเท็จ, การพูดปด; คำเท็จ. (ป.).
เมื่อยปาก
หมายถึงก. อาการที่พูดซ้ำ ๆ มาหลายครั้งหรือนานจนไม่อยากพูดอีก.
บอกปัด,บอกเปิด
หมายถึงก. พูดปัดไปให้พ้นตัว, พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้.
กระแนะกระแหน
หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแหนะกระแหน ก็ว่า.
กินเศษกินเลย
หมายถึง(สำ) ก. กินกำไร, ยักเอาเพียงบางส่วนที่มีจำนวนเล็กน้อยไว้, ยักเอาส่วนที่เหลือไว้เป็นของตน, เอาเพียงบางส่วนไว้เป็นของตน.
คลุม ๆ
หมายถึงว. พูดไม่บ่งชัดให้จะแจ้ง เช่น พูดคลุม ๆ.
ติดสำนวน
หมายถึงก. พูดใช้สำนวนมาก ๆ, พูดจาเล่นสำนวน.
ริบ
หมายถึงก. รวบเอายึดเอาโดยพลการหรือโดยอำนาจกฎหมายเป็นต้น.
จุดไต้ตำตอ
หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งบังเอิญไปโดนเอาเจ้าตัวหรือผู้ที่เป็นเจ้าของเรื่องนั้นเข้าโดยผู้พูดหรือผู้ทำไม่รู้ตัว.
หินอ่อน
หมายถึงน. หินปูนชนิดที่ขัดแล้วผิวจะเป็นมัน.