คำพังเพย หมวด ผ
คำพังเพย หมายถึง ถ้อยคำหรือข้อความที่กล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง มีความหมายแฝงอยู่ อาจเป็นคำที่ใช้สื่อในทางเปรียบเปรย หรือในทำนองเสียดสี เช่น กระต่ายตื่นตูม เสียน้อยเสียยากเสียมากเสียง่าย
สำนวนไทย หมายถึง ถ้อยคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ไม่ได้แปลความหมายตรง ๆ แต่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบแฝงอยู่ เช่น สอนจระเข้ให้ว่ายนํ้า รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง
คำสุภาษิต หรือ สำนวนสุภาษิต คือ คำในภาษาไทยที่ใช้ในการสื่อสารเชิงเปรียบเทียบอุปมาอุปมัย มักมีความหมายในการตักเตือนสั่งสอนในทางบวก มีความหมายที่ดี เช่น รักยาวให้บั่นรักสั้นให้ต่อ น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ
รวมคำพังเพย หมวด ผ
คำพังเพย หมวด ผ ตามที่เคยรู้จัก คำพังเพย มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ
- ผักชีโรยหน้า หมายถึง การทำความดีเพียงผิวเผิน
- ผู้ดีเดินตรอกขี้ครอกเดินถนน หมายถึง คนดีคอยปิดบังไม่แสดงตัวแต่คนชั่วกลับแสดงออกอย่างเปิดเผย
- ผู้ดีแปดสาแหรก หมายถึง ผู้ดีที่สืบทอดกันลงมาตั้งแต่ต้นวงศ์สกุลคือบิดามารดาของปู่และย่า = 4 บิดามารดาของตาและยาย = 4 รวมเป็น 8
- ผู้ดีแปดสาแหรก หมายถึง คนที่ทำกรีดกรายเอาอย่างผู้ดี, เป็นคำพูดเชิงเหน็บแนม
- ผ่อนสั้นผ่อนยาว หมายถึง ประนีประนอมกัน, อะลุ่มอล่วยกัน
- ผ่อนหนักผ่อนเบา หมายถึง ประนีประนอม, อะลุ่มอล่วย, อะลุ้มอล่วย
- ผ้าขี้ริ้วห่อทอง หมายถึง คนมั่งมีแต่แต่งตัวซอมซ่อ
- แผลเก่า หมายถึง ความเจ็บชํ้าที่ฝังใจอยู่ไม่รู้ลืม
