คำผญา
ชื่อว่าโลกีย์กว้างเมืองคนมันบ่เที่ยง มัน หากเงี่ยงซ่อยง่อยคือค่อยตลิ่งของลางเทื่อแนวเด็กน้อยสอนคนหัวด่อน ลางเทื่อลุกไพร่บ้าน สอนท้าวพ่อพญาก็มี
ความหมายโลกนี้ไม่เที่ยงหนอ วันนี้ลูกหลานอาจสอนพ่อแม่ พ่อเมืองยังต้องเชื่อชาวบ้าน
คำผญาที่คล้ายกัน
กาบ่มักท่าน้ำสมุทรหลวงกะบ่ว่า กาบ่มักท่าน้ำกะตามถ้อนช่างกา ความคิดมีบ่แพ้ ทุนสิค้าฮั่นแม่นบ่มี คำบ่ผัด สามปีเป็นแห่ พี่น้องบ่ไปหามาแหว่ สามปีเป็นเพิ่น ชาติที่เงินคำแก้ว มันบ่แหม่นของไผ ผู้ใดมีใจเพียร หากสิหลงหลอนพ้อ ชื่อว่าแนวความเว้าของคนมันเกินง่าย ได้เทิงหงายและคว่ำความเว้าบ่อยู่ความ เขาฮักเขาก็ย่อง เขาซังเขาก็ว่า คือดั่งบักเค้าเม้า หมาเฒ่าเห่าแต่เขา คันเฮาทำดีแล้วเขาซังก็ตามซ่าง คันเฮาเฮ็ดแม่นแล้ว หยันหย่อก็ซ่างเขา เขาสิพากันท้วง ทั้งเมืองก็บ่เงี่ยง เขาสิติทั้งค่าย ขายหน้าก็บ่อาย ทุกยากฮ้ายปากก่ำกินมันหมก คั่นบ่กินหมกมันปากบ่ดำปานนี้ บ่ย้อมบ่แดง บ่แปลงบ่ใหม่ สิบคนเกื้อบ่ถ่อเนื้อไข เชื้อชาติจ้อง(ร่ม)คันก่องกะยังหุบ ชาตาหลุบ หลูบลงคือจ้อง ยามเมื่อชาตาขึ้นขวางคือขอนกะยังล่อง บาดสิล้มดึงหญ้ากะบ่ฟัง เด็กน้อยมีความฮู้สองสามความมันก็อ่ง ผู้ใหญ่ฮู้ตั้งล้านก็อำไว้บ่ค่อยไข ใจบ่หวังทำสร้าง หากินกะบ่ค่อง(คล่อง) ใจบ่ใสต่อฆ้องตีได้กะบ่ดัง ไกลไปหน้า หากินปลาวังใหม่ วังเก่านั้นแสนสิบ้อนกะบ่งม
