หน้าหลักภาษาไทยคำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้อัปลักษณ์คำในภาษาไทยอัปลักษณ์คำบาลีอปลกฺขณคำสันสกฤตอลฺปลกฺษณความหมายปราศจากลักษณะ (ชั่ว, เลวทราม)อัปลักษณ์ อ่านว่าอ่านว่า /อับ-ปะ-ลัก/อัปลักษณ์ หมายถึง?พจนานุกรมไทย อัปลักษณ์ หมายถึง:[อับปะ-] ว. ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มีลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, เช่น รูปร่างอัปลักษณ์ หน้าตาอัปลักษณ์, อปลักษณ์ ก็ว่า. (ส. อปลกฺษณ; ป. อปลกฺขณ).ดูทั้งหมด ภาพประกอบอัปลักษณ์ คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกันอดิศัย อธิบาย อธิราช อนัตถ์, อนรรถ อนาคต อนามัย อนุชา อนุชาติ อนุมาน อนุรักษ์ อภิสิทธิ อโนทก