คำในภาษาไทย

วิสาสะ

คำบาลีวิสฺสาส

คำสันสกฤตวิศฺวาสิก

ความหมายความคุ้นเคย

พจนานุกรมไทย วิสาสะ หมายถึง:

  1. น. ความคุ้นเคย, ความสนิทสนม; การถือว่าเป็นกันเอง เช่น หยิบของไปโดยถือวิสาสะ. ก. พูดจาปราศรัยอย่างคุ้นเคยกัน เช่น ไม่เคยวิสาสะกันมาก่อน. (ป. วิสฺสาส; ส. วิศฺวาส).

 ภาพประกอบ

  • วิสาสะ บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต วิสาสะ คำในภาษาไทย วิสาสะ คำบาลี วิสฺสาส คำสันสกฤต วิศฺวาสิก ความหมาย ความคุ้นเคย

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

วงกต วชิราวุธ วนิดา วรวิหาร วัฒนา วาสนา (วาด-สะ-หฺนา) วิการ วิทย์, วิทยา วิหค วิเวก วิเศษ สังสรรค์

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ