หน้าหลักภาษาไทยคำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ปราศรัยคำในภาษาไทยปราศรัยคำสันสกฤตปฺรศฺรยความหมายพูดด้วยไมตรีจิต, การแสดงอัชฌาสัยในระหว่างผู้ใหญ่ต่อผู้น้อยหรือผู้ที่เสมอกัน; คําปรารภ.ปราศรัย อ่านว่าอ่านว่า /ปฺรา-ไส/ปราศรัย หมายถึง?พจนานุกรมไทย ปราศรัย หมายถึง:[ปฺราไส] น. การพูดด้วยไมตรีจิต, การแสดงอัชฌาสัยในระหว่างผู้ใหญ่ต่อผู้น้อยหรือผู้ที่เสมอกัน; คําปรารภ. ก. พูดด้วยไมตรีจิต, พูดแสดงอัชฌาสัยระหว่างผู้ใหญ่ต่อผู้น้อยหรือผู้ที่เสมอกัน; ปรารภ. (ส. ปฺรศฺรย).ดูทั้งหมด ภาพประกอบปราศรัย คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกันปฏิการ ปฏิกิริยา ปฏิภาค ปฏิวัติ ปฐวี ประติมากรรม ประวัติ ประสูติ ประเพณี ประเวณี ปราจีน ปราชัย